GEDICHT VOOR ONS MOEDERTJE

Een oude moeder is de tederste van alle tederheden

en in haar tederheid is ieder werkwoord zacht.

Zij is ons dorp, ons huis, ons toevluchtsoord.

Zij is genade zonder reden.

Een oude moeder is de kostbaarste van alle kostbaarheden

zij gaf ons navelstreng en bloed en al die andere zekerheden.

Zij gaf ons melk en droom en wolkenvelden

en angst voor vallend donker – doch telkens ook verzekering

dat het verdriet wegtrekt met trage vleugelslagen

en pas terugkeert als je ouder wordt …

Een oude moeder is de breekbaarste van alle breekbaarheden,

zij lijkt van porselein, zij lijkt doorschijnend als het glas te zijn

waaruit zij van haar oude dagen drinkt met korte, zwakke teugen …

Een oude moeder is een grote schat.

Een oude moeder is de wortels van ons hart

Wij vallen allemaal. Een hand wordt oud en valt.

En ook de andere. Alle. Alle.

Toch is er Eén die al dat vallen oneindig teder in Zijn handen houdt.

Rilke